Bu Kalbin Sana Karnı Tok

bahar yağmuru altında ıslandı yüreklerimiz
yaşayamadan kursağımızda kaldı heveslerimiz
onlarsız geçen her günde daralıyor nefeslerimiz
üşümekten yoruldu yaralı ellerimiz

kaç gece gel diye bekledim seni bu yorgun yüzle
yüzümdeki çizgiler gelmediğin günler kadar çok
tenimde hasretinden yanmayan bir yer yok
gelmeyesin artık bu kalbin sana karnı tok

gözlerimi küstürdün sevgili sahte sözlerinle
sana yıpranmış özlem yolluyorum gözleri olmayan bir güvercinle
ya o seni hissederek bulucak
ya da özlemim onun kanatlarında son bulucak