Bu Kez Koyu Karanlık Yanlızlık

Tek başıma kaldım ıssız odamda
Yanlızlığa kanat açtı kollarım
Duvarlar sessizlik orucundalar
Bense sonbahara çalık bir sevda ikliminde
Koca bir ikilemin ortasındayım
Şafakla gece kanlı kavgada
Ya şafakla birlikte güneşi görecek
Ya da geceyle karanlığa gömüleceğim
Örtün üstüme yanlızlıkları
Bu defa onlara bürüneceğim

Çok yanlız kaldı yüreğim ama sensiz kalmamıştı
Bu kez koyu karanlık yanlızlık
Ruhumun derinlerine işliyor acısı ayrılığın
Bu kadar koyusuna şahid olmamıştı gözlerim karanlığın
Keder hiç bu kadar
İllellah dedirtmemişti bana
Ama bu defa
Çok farklı
İsyankar yüreğim
Bu sefer davasında sonuna kadar haklı
Bastı yaygarayı avazı çıktığınca bağırıyor
Damarlarıma oksijen yerine hasretin yayılıyor
Dön ne olur
Dönersen mavisi açar gök yüzünün
Tüm karanlıklar kaybolur
Ve yanlızlığım aydınlığa gark olur