Bu Kırım Bitsin

''duygusuzluktan çok korkarım''derken olmaz olsun sevimsiz ve küs satırım...


peki arkadaş
ilimsiz yaygarana ''susma'' diyemiyorum
eğer ruhumun tavan arasında birikeni
heceleyebilseydim Tarancı gibi
ben
şiir ölgünü olmamaya özen gösteren
bir bir alnıma asabilseydim
yutkunduğum beyitleri
belle ki
silinirdi aklına zimmetlediğin izlek
edebi tutkumla Yaşar Kemal'i yad eder
incinirken dostun bağında
hicap verir sözlerin
düzensizliğinle ziyan canpare satırlar
varsay öyle böyle bir güzergâhtayız
bu yolda nahoş felsefene çıkış bulamam
adım adım gereksiz yaralar
bağışla ama
aydınlık sussa
ben susamam
zira her suskunluğum ekol vakası ki
korkarım algın titretir pencere arkası aydınlığı...


yürekli bilir
hiç bir şlep yükünden fazla almaz
tutsaklıktan özgürlüğe tarih yazarken edebiyat
merkez kargaşanda kulağından yüreğine giden
yüreğinin caddelerinden diline uzanan yol çalı
omzunu yasladığın duvar ne saray ne de osmanlı
düpedüz mührün can satırlama ki
bedbah eğiriyorsun çileni
tamam
kemiksiz dil
işte bu serde kitabım darmadağın şaşkın pusulam
bir hamlede kelimeleri satırlasam
boşa gider akıttığım gül rengi kan
elinde teknoliji ''lay lay lom''


oysa edebiyat
şafak vakti sürgünken karanlığa
kan ter içinde koşa koşa aştı bozkır kültürleri
kolay olsun diye ödemleri zambak suyuna yatırdı say
anla ki
sorgusuz elimden alınsada kitaplarım
çekilmedi gazel damarımın bağı
belleğimin iki dönüm noktası yaşam ve ölüm
baş koyduğumuz bu ümmet
sırtında çok fazla taşımaz yansıttığın kırık aynaları


anla be!
hey gam vurgunu anla!
fikir sorununda sanatın içinde dağılır yeni yetme us
dağılır onca yıl açmış narin portakal çiçekleri
bil ki edebi peştemalle dolanırken ruh
bu esas
iyi
güzel ahlakı ideallere vucut veren şiirlerle
pekâlâ ahire sarılır his
mesela
hayranlığım taşar Pala'nın bakış açısına
''Pala'nın fikri'' diyorum
mutlak okumalı çocuklar
edebiyatta malzeme yapmaz insanlığı
yazdıkları hafızaya asılır görenek gibi
hadi
bir seferde iman tahtana yatır varlığı
ki bitsin bu kırım
artık kirletmesen saf suları
kim bilir ardında bıraktığın
edebiyata soyunmuş
soy
sop vardır
bak sızlatırsın toprağını...


bu döşte deli şiir severim
aleni her biri ruh eseri
ve biz böyle şifa saymışken zamanı
aşikâr tıpkı bir şair gibi ölmeli
arkadaş artık sıyırmasan sıtkını
dedim ya aydınlık sussa
ölür
ölür
dirilirim
ben susamam...