Bu Sabah

aynadaki kendi suretime ilk tebessümüm
avuç dolusu gülüşle yüzümü yıkamak istedim
bir günaydın sıcaklığı ısıttı suda üşüyen ellerimi...

iliştim masanın bir kenarına
yüreğimin yarısı hasret nöbetinde
diğer yarısıyla karşılıklı ve her zamanki gibi
şekersiz çayımı yudumladım
bence önemsizdi
biten beyaz peynirin masadaki önemi...

soluk bir kış duruyor taş kaldırımların üstünde
sis çelikten bir örgü örüyor pencereme
umudun camdaki mavi perdesini aralayıp
içeri buyur ettim sisli kaşif mercan hüzünlerini
azami hızla aktılar bölünmüş yüreğime...

hafiften bir ayaz çarptı anlımın çatına
endişe ettim sinüzitim azar diye
mağrur ve selamsız geçti insanlar
kısalan görüş mesafemden bu sabahta
bir okul çocuğunun sıcacık bakışında filizledim
bitkin umudumu...

kedi can havliyle sıçradı çöp konteynırından
bildik yüz ifadesiyle homurdandı yorgun çöpçü
anlamsızca adımladım dökülen çöp sularını
sonra vazgeçtim bir iç çekişle yağmuru düşündüm...

giydim yaşam sabrının dar ceketini
bıraktım kendimi hayatın anaforuna...


22.11.2008