Bu Sabah Erkenden Öldüm

Çok sevdiğim için yağmur bu kadar hüzünlü, güneş sönük,
Perdesi yok yalnızlığımın...
05:13
Sevdana denk düşen cehennem romanının son sayfası yazılmakta
Adını sen koyacaksın biliyorum, bir gece kulağıma fısıldadığın o adı...

Bu sabah erkenden öldüm
Camların arkasında ki gözün
Toprağa veriyordu cesedimi
Sen orada değildin, korkma!
Katil, yanıbaşında duran siyah ojeli fahişe

Aşk'a dair kanlı düşüncelerini
Yüzüstü yatırıp, nefesini kestiğinde
Bir dakika durup soluklandır yüreğini,
Beni değil 'biz' i düşüneceksin o vakit
Nasıl sıyrıldığımızı gecelerden
Ne uzun mesafeler katettiğimizi
Ya da...ya da hiç düşünme boşver(!)
Nasılsa bu sabah erkenden öldüm
İçimden çıkarıp seni
Gözyaşlarımın ulaşamayacağı bir yere koydum

Sen yoktun...
Cümlelerimi törpüleyip kısaltırken
'değmesin sana diye'
Tırnak aralıklarımdan kan süzüyordum

Uzun hikayeler doğurdum gidişine dair
Ezan vakitlerin denk düşen ahlarımı
Kahraman ilan etmeden önce
Hatırlayıverdim...
Ben senin tek sevdiğindim
Öldürdüğün tek kadın
Söz verdiğim ilk adam

Bu sabah erkenden öldüm
Çıkarıp sol yanımı, pencere önüne koydum
Önce adını sevdim
Sonra Seni
Sonra gidişini...
O kadar çok sevdim ki
Şimdi hiç bir şeyi sevemiyorum
...