bu Şehir...

Bu şehir boğuyor beni,aldığım her nefes haram
Köşebaşlarında bıraktığım limanlar,şimdi sabah simitçilerine emanet
Havası gene bahtım kadar kara ve insanları bir sevgili kadar vefasız
Sokak lambası eski tadında değil ve kaldırımlar yorgun
Ay gülümsemiyor bu şehre,güneş yıldızların ardına gizlenmiş
Yalnızlığımı adım adım meze yaptığım sokaklar şimdi çıkmazlarda
Boynunu bükmüş bir çocuk,hani üşüyen hani umutlarını kuşlara yem eden
Gözyaşlarıma dokunan yağmur suskun
Suskunluğumun adresi parkın yerinde yeller esiyor
Ve yüreğimi taşıyan o bank,kimbilir hangi sobada yüreğimle cançekişiyor
İsmini yazdığım duvarlar şimdi isimsiz
Kulaklığımdan fısıldayan şarkılar,şimdi meyhane köşelerinde dillere düşmüş
Meyhaneci Kadir amca kırmış kadehleri hayata küsmüş
Çocukluğum kokan gecekondu şimdi şımarmış,yerini beş katlı bir ukala almış
Gözyaşlarımı,gaz lambasında aydınlattığım cümlelerimi,son ses dinlediğim müziklerimi beş kata satmışlar...
Senle dolu sayfalarımı yakmışlar,beni sende beş kere vurmuşlar
Yedi yaşındaki umutlarıma kıymışlar,mahrem satırlarımı soymuşlar
İleri geri sarmaktan bıkmadığım müslüm gürses kasetlerimi en dibe koymuşlar
Beni sensiz sende vurmuşlar,bu aşkın üzerine beş kat koymuşlar
Aşkımızın selası okundu bize mezarda kazmışlar
Kefensiz gömüyorlar bu aşkı vijdansızlar
Gel ey sevdiğim yüküm ağır,
Çık sokaklara,katil var diye bağır
Atla bir taksiye bir nikah memuru çağır
Yoksa bu şehir bizide öldürecek ağır ağır...