Bu Şehir Sevdamı Aldı Anne

//Eğer yaşamayı seviyorsan
_____Ölmeyi de öğrenmelisin//

___ N.Ö___


Çizilmiş yaftama ayrılık
Bu şehir gözyaşı tadıyor anne
Düğüm düğüm kursağımda kimsesizlik
Çemberi ağılı su
Su izinde izbe yolculuk
Tüneğinden uzak
Kanadı kırık
Bu şehirde kuşlar hüzünlü anne


Bir hengame çorağı çökmüş sokaklarına bugün


Söğün logaritması iki bilinmezlik
Hangi rakamları çarpsam sonuç ''sevgili''
Hangi harfleri kelimelesem sonuç '' aşk''
Hangi cümleyi kursam kuracı ''acı''
Bu şehrin mektepleri beni yoruyor anne

Muhtelif ağlakları terk ediyorum
Benden arda ne kaldıysa

Her sabah gözlerime doluyor yar
Güneş envai sarartılara gebe
Hangi saksıya umut eksem
Bu şehrin karartısı solduruyor anne

Hangi güne uyansam ertesiye kalıyor sevgili


Çöreğen bir yosmadır kader
Çocukluk anılarımın yaprakları örtüyor gözlerimi
Hani çıplak ayaklarımla top oynadığım zamanlar
Münzevi yetimliğim titriyor dudaklarımda
Derin bir hançer sokumluk acısıdır
Bendeki bu şehir yarası anne


Bu şehir medusa bakıyor
Soluksuz kalsam taş kesilirim sanırım anne


Ne yapsam suç kalıyor ellerimde
Usunda sonu belirsiz düşünceler zinciri
Kaldırımları adımlarıma yabancı
Ne şekil yürüsem
Bu şehrin bahaneleri benden önce koşuyor anne


Her ağız pasında binbir küfür
''şerefsizlik'' yakıştırması bana '' yar sözü ''
Payıma her defasında biçilir hiçlik
Kim düşünür uyumamışım
Kim düşünür düşsüz kalmışım
Bu şehir eşkiya kesilmiş anne


Hangi kilit anahtara uyuşsa
Yar uymaz bana
Ben yara uysam
Ben yarla yaralansam


Söyle anne söyle
Bir başka cehennemi varmı bu hayatın
Her başlangıcım bitimliğimdir
Her paralanışım yetimliğimdir
Her defasıda şefkatinle toparlandığım