Bu Şehrin Çocukları
Vatandı tek dertleri
Anlaşılmadı hiç biri
Boşa cıktı hayalleri
Bu şehrin çocukları
Karanfil gibi süzüldüler
İşkencelerde ezildiler
Tek sıraya dizildiler
Bu şehrin çocukları
Bir nesil böyle yok oldu
Dağlar taşlar dile geldi
Hayalleri şimdi hiç oldu
Bu şehrin çocukları
Fermanlarını yazdılar
Prangalarda ezildiler
Darağacında asıldılar
Bu şehrin çocukları
Unutuldu isimleri
Şimdi soldu resimleri
Toprak oldu cisimleri
Bu şehrin çocukları
Hiç birisi bilinmedi
İnsan gibi görülmedi
Vatan idi tek dertleri
Bu şehrin çocukları
13 07 2009
Yüreğine sağlık çok güzeldi
Sayın Hasan Gençay dostum. "bu şehrin çocukları" adlı şiirinizin,siyaset uğruna harcanan ,siyasi yobazların eseri olan ve hâlâ bu kategoride çaba sarfeden,doyumsuz kişilerin eseri olan 68 kuşağının tahri edilişini hatırlatı bana. Sanırım sizde yahut yakınınzda o sele kurban verdiniz.Bu toplum bal arısını değilde,eşek arısının peteğini kemirmeyi yeğliyor.Şiiriniz duygu olarak yüklü veri olarakta zengin.Ancak kural bakımından bazı eksiklikleri düzeltmen gerkiyor gibi geldi bana.. Başarılarını bekler,sevgilerimi sunarım. MUSTAFA ÖZÇİÇEK-İzmir
👍👍Tebriklerr👍👍