Bu Senin Melodramın...
"her şey herkesleşiyordu; herkes her şeyleşiyordu"
Gözyaşımla yıkadığım, hayallerin içinde
Yırtık bir fotoğraf gibi, parçalandı anılar
Debelenmekte bedenim, her şeyliğin hiçinde
Günden güne çoğalmakta, hakkımdaki sanılar
Vebalı bir illet büyür, göğsümün kafesinde
Hekimler çaresiz kalır, konulmadı tanılar
Çünkü yokluğun aşikâr ve yokluğun eziyet
Çatırdadı direğinden, konakladığım dergâh
Söyle yarım bırakmak mı, güvendiğin meziyet
Gör, fahişe bedenime, saplandı yüz bin nigâh
Hangi şarkının koynunda, uyuyorsun sevgili
Şimdi benim dinlediğim, bir tek makam-ı segâh
Nikotinle nikâhlanır, balgam mahkûmu genzim
Damarlarımda dolanan, kan değil inan şarap
Bin izmarit söndürülmüş, küllük misali benzim
Ahvalim ehl-i işretin, halinden daha harap
Saçlarımdan asıldığım, o kor kirpiklerinde
Dudaklarımdan dökülen, ahh dolu bir ızdırap
Üstada haber uçurun, virane Araf'ımdan
Gözü arkada kalmasın, bayrağı taşıyorum
Üçüncü şahsın şiiri, yazıldı tarafımdan
Yenilginin acısıyla, aşka sataşıyorum
Söküp aldığından beri, sol yanımda duranı
Vurulmuş güvercinlerin, alnında yaşıyorum
Yazılmamış her şiirin, isimsiz tema'sısın
Şerhine zihin dolusu, kelime tükettiğim
Buz tutmuş imgelemlerin, şiire temasısın
Lacivert nazarında, sanatı yok ettiğim
Kifayetsiz iç çekiş ve kabir azabı gibi;
Vahametsin yüreğimde, ezelden hak ettiğim
Bir kırlangıç katli miydi, bağlandığın hedefin
Vurduğun bir dirhem eti, eyle kalbine defin-
Kıyamet gününe kadar, bitmeyecek cinayet
Son maktul olmayacağım, soyum çekmiş Habil'e
O Kahhar üflememiş mi, ruhuna hiç inayet
Kana susamışlığınla, benziyorsun Kabil'e
Sınır dışı eylediğin, yürekteki bu sevda
Artık tehcir edilecek, İstanbul'dan Babil'e
Yaratanın hakkı için, oku dizelerimi
Oku ki hücrelerinde, vuku bulsun bir azap
Yüreğin öz vatanımken, sildin vizelerimi
Nasıl attın suratıma, şişe dolusu kezzap
Alnıma sürdüğün kara, inan iflah olmuyor
Arındıramaz yazımı, ne Kızılırmak ne Zap
Bu senin melodramındır, ben bu oyunda yokum
Başrolde oynamıyorsam, figüranlığa tokum
(A-Y)
-bitmedi-
süper bi şiir kutlarım..
kalemin susmasın...
Ayşe Yılmaz bugün kaçtır dönüyorum şiirine,yorum düşmeyeceğim ki kertilecek tek payda bırakmamışsın..Gel,doy,çek git edasıyla yazılmış şiir,mükellef bir paylaşım daha Ayşe Yılmaz imzasıyla.Yalnızca okuyorum,iyi ki yazıyor,iyi ki paylaşıyorsun.. Tebrik ve sevgilerimle.
Oldukca carpici , tahrip gücü yüksek bir siir dizisi ... Tebriklerimi birakiyorum ...
Günaydın,,,Ayşe Ablacığım...... Şiiriniz çok güzel olmuş,,,kutlarım... Gönlünüze,,,yüreğinize sağlık...... Güzel Ankaramızdan,,,, Ayşe Ablamıza,,,,,,, ,,,,,,,Sevgiler,,,,,,, ......Selamlar.....
sen ne çok şey bilmiyorsun aslında.dize dize beddua ederken geçmişimize ve sana ne kadar acı çektiğimi ve ne kadar fazla sevdiğimi seni...basit, adi ama huzurlu bir hayat demiştin isteğim sen gidiyorsun özlediğin hayata.bana basit, adi ama bir o kadar huzursuz bir hayat bırakarak. bırak.umurumda mı sanıyorsun? terkedilişlerim adına and içerim ki bu hayat zerre umrumda değil.ikimize ait ne varsa yok ettim çevremde, olmuyormuş.zihin ölmüyormuş, anılar bir an gitmiyormuş beynimizden.yokluğunda öyle büyüyorum ki...ama düşünemiyorum. dokunduğum tene mülteci tenlerin değeceğini. vatanımı düşman askerlerin işgal edeceğini ve bunlatı düşünürken asıl yabancının kendim olduğunu unutuyorum her defasında. üçüncü şahsın ben olduğumu unutuyorum. susuyorum ve yazıyorum...kendi melodramımı, snein melodramını ve herşeyi yazıyorum.öldüğümde yazılmamış ve söylenmemiş bir tek söz kalsın istemiyorum.senden başka severek sevişmeyeceğm her ten, nikahlanmayacağım her mutluluk ve doğuramayacağım her çocuk adına yemin ediyorum ki ben yaşadığımız o aşkın bir dirhem mutluluğuyla yaşıyorum .sen git şimdi...başka tenlere, başka sevilere ben bu şiirleri sana değil KOR gecelerde sığındığım o masum AY'a yazıyorum