Bu Şiir Mezara Uğrar - 2

tanımazken çok tanırdın
günü kurtarma zihniyeti bitirir insanı
asma şiirlerini
babil asma bahçeleri sayar

hergün asıldığın kendine
açın kurguların bir yaşam boyu
başkasını yazdığına biçtiğin
kıskandığın nerede kaldı
asma esme kesme

biliyorsun
bilmiyorsun
sen kim ben kim
yazmak rahatsızlığı gizemli
düşlerin ahına düşen ben miyim
yoksa kar kalır mı sandın kendine
zaten yazardım fos halleri

yaşını başını akla karayı kar sayılmış
sanal nimetleri
ağrıyan satırlarına
dilin kemiği yok satar seni iki kelimeyle

evveline yazmıştım
kara yüzleri
merak ettiğimdi bilinmeyenin yüzü
iki bilinmeyenli bir denklem şiirini
yazmıştı ruhuna

gel söyle kardeşim söyle
bildiğinden alişmiş bin kere
muhatabın kime yazdığın şiir diye
samimiyetti döğru söylemekti
mecbur değildi
doğruluğun kıyısına geçmezdi

anlamıyormuş yazılanı sosyete güzeli
yazılanı softalarına ulaşır
kirliliğin ruh hali
başına vurmuş mentalite
çağ dışı beyin harami saltanatı
haramilerin aşkına okurlar
ancak sarılır beyinler
asar eser keser

sormazlar mı
değildin kaçışın neydi
sanal düşkünü rehber olan
kaçışlar baş köşede bekler sancılı hayatlar
esersin asarsın kesersin

asılma esen kesen diyenler
yapılanı çoktan söylerdim
mentalitem götürmez kelama
platonik aşkların demine hü

sanal aşkların canı sağolsun
onunda suyunu içmiyorum
yorum tedirginliğine nabız
astı esti kesti

git
sanal denizine yılan mı yalan mı
kelam selam olsun
herkese mektup salan ruhlara
kararmış ruhlara selam

bilinmeyenlerin bilmezleri biz
şimdi bilineni bildikte
işimiz kalmaz bilinmez ruhlara
asma esme kesme

zar attığı belli herkese aynı muamele
aynı tas aynı hamam yolculuğu
kime denk gelirse aklı başına gelmeyen
günü birlik sevda yağmuru taşlar
vagonları boş makinistsiz tiren yolcuları

hangi duraksız istasyonlar kurtarır
biletsiz yolcuları
asma esme kesme

11 Temmuz 11 FREİDORF a gider

(nerden bilecen bir yaranın bir ömre acı verdiğini
bir başkası aynı söylemi çıkarıyor acı gerçeği)