Bu Şiirim Sana Ağladı Çocu/ksuzlu/ğum
Acımasız davranırsın geçen zamana
Yıllar nasıl geçer anlamazsın
Özlemlerinin isyanlarında boğulduğun bir gün
Varlığın fazlalıktır çocuksuzluğunda
Geçmiştir senden geçmesi gereken zaman
Ve o an anlarsın ki
Yalnızsın
Sana acımasını beklersin acımadığın yılların
Oysa,
Tek bir kelimen yetecektir yılları susturmana
Ama,
Yüreğin isyanlarda olsa da
Suçsuzluğunla suçlanırken
Kelimelerin de lal olur yıllara boyun eğmişliğinde
Bile bile kabullenirsin yalnızlığındaki varlığını
Çaresizsin.
Yaralısındır;
Ah dedikçe
Küçük bir çocuğun mızmızlığında ağladığın sanılır
Ağlayan içindeki çocu/ksuzlu/ğundur
Anlatamazsın.
Acıdı aslında bana geçen yıllar
Yüzümde az çizgilerim
Aynalara hep gülümsedi gözlerim
Ama,
Her an
Seni istemekten vazgeçmedi yüreğim.
Geçmişimde bir an değilsin sen çocuğum
Her ansın
Her an..
Ah çocuk;
Zaman geçmesi gerek
Alışacaksın yokluğuna diye
Kim demişse
Yalan..
Geçti elbet zaman
En çok da geri dönüşler yaşadığım anlarda
O kadar insancıldı ki geri dönüşlerim
Hep kucakladı seni ana kucağım
Özlemle sardı kollarım minik bedenini
Mis kokuyordun
Sımsıcaktı nefesin
Bilmiyorum ne renkti gözlerin
Saçların..
Alışamadım çocuk
Alışamadım yokluğuna
Alışamadım.
Yüreğim ısınırdı seni düşününce
Bu gün,
Bu gün ben çok üşüyorum çocuğum
Isıtmak istiyorsun ruhumu hayalinle
Umutsuzca bakıyorsun gözlerime
Oysa;
Sımsıcaktın sen hep içimde
Umutlarımdı seni besleyen
Seni
Beni
Üşütmeyen
Sende üşümeye başladın değil mi çocuğum.
Çocukluğunda
Saklambaç oynarken bulunamayınca ağlardın
'ben buradayım' derdin ama
Bulamazdım seni
Duyarım hala sesini
Şimdi ben buradayım
Sessiz hıçkırıklarımda
Çocuksuzluğumla sarsılıyor bedenim.
Bir an,
Özlemlerin pişmanlıklar doğurduğu
Bir an yaşıyoruz yine
Biliyordum çocuğum
Bir gün şiir olarak inecektin yüreğime
Gözlerimi yumuyorum özlemlerime
Çaresizliğimde..
Yalnızlığım
Yalnızlığım sana ninni söylüyor çocuk dinle;
'Bir yanım yarım
Sen o yanımda
Doğmayan canım
Üşüme bebeğim üşüme
Sen benim canım
Canım"
Ah çocuk,
Yokluğun olmasaydı keşke
Şu kahrolası satır aralarında
Dün ile bugün arasında
Sıkışıp kalmazdım
Bir şiirle.
Bazen yorumsuzlukta yorum olmalı ve ben susuyorum şairim..
oldukça uzun ama bir o kadar akıcı ve okunulası şiirdi.teşekkürler...
Ah çocuk, Yokluğun olmasaydı keşke Şu kahrolası satır aralarında Dün ile bugün arasında Sıkışıp kalmazdım Bir şiirle. Yüreğindeki içli bi okadarda hüzün dolu çocuğu gün ışığında görmek üzdü.Hayatın keyif alınacak yanlarınıda bulmak bizlere düşmüyormu canım kahveci güzeli.Üzdün beni arayıp sormadın hiç eh unutmadım bunu çok öptüm seni. Yok vaz geçtim öpmicem işte.😎
Çocukluğunda Saklambaç oynarken bulunamayınca ağlardın 'ben buradayım' derdin ama Bulamazdım seni Duyarım hala sesini Şimdi ben buradayım Sessiz hıçkırıklarımda Çocuksuzluğumla sarsılıyor bedenim. 😥😥😥
bugün okuduğum en güsel şiir sanırım.. ablacım harikaydı...
sorgulayarak finali bulduran içi dopdolu enfes bir sunumdu içli duygu yüklüydü kutlarım şaire dostu sevgiler gönderiyorum