Bu Uğurda Yaşamak

Düştükçe saçlarına kar taneleri
Çocukluğun üşüyor
Zor mevsimlerin buzullarında,
Ademden olduğuna
Havvadan doğduğuna pişmansın,
Keskin soğuk günler
Bir rahat nefes alamazsın,
Hangi arının oğul balı sağaltır yaranı şimdi
Bir ayağın hep çukurda,
Kulaklarında gürültüsü kalabalıkların
Ne fahişe şu şehrin geceleri
Işıkları ile raks edip şıkırdıyor
Aç ve çıplak bedenin üzerinde inadına,
Dişlerinin arasında çimen
Yürüdükçe,
Dizlerin bükülüyor, ama başın dik
Türkülerinde de ?çıkmıyor yar içerden'
Gönlünde de...



Gezip, adımladıkça denizleri buğulu gözlerinle
Unutulmuşluğunda, aşkların kanıyor,
Her terkedilişinde bir kaburgan kırılıyor
Nefes alamıyorsun,
Deme dedim sevdiğini bu kadar
Gözleri sürmeliyi, kınalı kekliği,
Sonra akarsuyu, ağacı, insanı,
Sus dedim de dinletemedim,
Çaldığın kapılara kilit oldu dilin,
Hangi ananın süt kokulu memeleri emzirir seni
Geri getirir göremediğin güneşleri,
Hangi tarlayı sürmeli, çiçeği büyütmeli,
Ne etmeli de, muhabbet duymalı yağmura
Çıkarmalı ayı buluttan
Suyu kuyudan,
Meyletmeli bu sızıyı unutmaya
Başını yar dizinde uyutmaya
Bu uğurda yaşamaya...