Bugün Beyaz

Düşlerin rengi var mıdır
yoksa biz mi düşleri boyarız
karın rengine aldanma
çünkü bende azalmıyorsun
çünkü ruhlarımız hala öpüşüyor
yağmur yağıyor
yurdumun seksen bir ilinde kalbim
.
Yağıyor,
gürlüyor,
çiseliyor..



Şimdi,
Sabahı ikiye bölüyorum
daha çok kim yanacak bilmiyorum
sevgili kırılması bu
suyun yanağına güneşi
senin dudağına ateşi koyuyorum.



Aslında tükenecek kadar kirli rengim
kıracak kadar güçlü sözlerim
henüz vakit varken kulaç atmanın zamanı geldi belkide
dünyadaki bütün sesleri susturup
yüreği cam kırığı gibi
parçalamanın zamanı geldi.



Geceye kinli şafaklar
sana çıplak uykular besliyorum
mutlu sonları olmayınca insanın
yeni başlangıçları da es geçiyor
ve bütün şehir uyuyor
bense yastığı tırnaklarımla parçalıyorum
içime çekerken kokunu
kurşunlanmış bir yürek
ölümü işaret ediyor
sevmeyi hiç öğrenemedin
oysa
sevmeyi öğrendiğin gün hiçbir eksiğin kalmayacak
aç kuşlar camını tırmalamayacak.



Kamburu çıkmış bir gölgeyim şimdi
uykusuz bir gecenin artığı
kırılan arsız bir zamanım sadece
düşlerim hüküm giydi
kurşun yatalak
umut kıvrılıp aksa da koynuma
acıdan çatlıyor kelimelerim
ve
tövbelerim bozuluyor usulca.