Bugün Cumartesi Sarya / Sarya II

Bugün cumartesi Sarya
Sen geldin dün
Gözlerin takıldı gözlerime
Tel örgüm küflenmişti biraz
Kızma, boyatırım yakında


Bak bu gemi de battı
Demir atarken elleri yaralı devrimimize
Yollara vurdu yorgun bir güneş
Yanaşmadı bak işte
Fırkatalar ihtiyar kıyımıza


En çok ben korktum sonra
Çocuklar söylesin diye şarkılarını
Korkusuzca, kendi dillerinde
Oyuncak göçlerinde döndürürken mevsimleri
Yağmalanmasın umutları diye


Yine de, mutluyduk Sarya
Gözlerimizdeki karanfilleri
Kaybetsek de mutluyduk
Kendi dünyamızın kızıl haritasında
Kazanmayı yaşamak bellemişken hem de


Sesini sessizliğe verdi
Söylediğimiz türkünün ağıt yakan dili
Sazlar sustu Sarya
Kar yağmıyor artık
Sensiz çok başka Ankara


Biliyorum kızgınsın bana
İsmini bile unuttum diye
İstemedim Sarya, söylemesinler
Adın geçmesin telsizlerde
Böyle unuttum işte, gizlice


Tüm günleri erteledim gidişine
Nefesin tel örgümde kaldı yine
Hücremde sessiz bir ölüm
Bugün cumartesi Sarya
Ve ben seni gördüm dün



Irmak - Ağustos / 2012