Bugün Pazar

Bugün Pazar

Ve ben azalıyorum azar azar

Sanki doğduğumda değmiş mutluluğuma nazar

Veda edenlerin dilinin ucundaki hızar

Çatlamış yüreğimden her gece vicdanıma sızar

Bugün Pazar

Aklıma hoş geldin Hoşça kal’ım

Hala silinmemiş duvarlardan tam anlamıyla

“Seni seviyorum” yazısı…

İlk harfi kalın.

Bugün Pazar

Magazin dergilerinde sahte mutluluklar yazar

Oysa senin bir kere bile

sayfası çevrilmemiş ömrünün

Teninin idam pususuna yatmış

yapmacık aşıklar azar!

Bugün Pazar

Günaydın’a beş kala sensizliği çeyrek geçmiş yine,

uyanmak istemedim.

Yıkamasam yüzümü,

avucumdaki suyu dudaklarından öpsem

Özür dilesem güneşten

karanlığı üzerime örtsem...

Affeder mi tabiat Ana

ezip geçtiğim çiçeklere körsem!

Bugün Pazar

Eş anlamlısıymış meğer

çocukluğumdaki okulun hiç çalmayan teneffüs zili

Üflediğinde Sur’a İsrafil...

Veda ettiğin yerde mezarım kazılmış

Zebanilerin ellerinde karanfil!

Bugün Pazar

Kim bilir kime dokunuyor

parmak uçlarında çağlalar filizlenmiş

ilkbahar kokulu ellerin?

Neyse…

Bu gece de yarım kalsın hayaller

Yarın mesai başlar

Işıkları çoktan sönmüş fakir evlerin