Bugün Pazar (Nazım Hikmete Nazire)

Bugün pazar,
Bugün de güneşe çıkmadım.
Ve ben ilk kez ölümün
Bu kadar bana yakın
Bu kadar karanlık
Bu kadar vurdumduymaz olduğuna şaşarak
Kımıldamadan öylece durdum yatakta.
Sonra saygıyla gozlerimi kapadım
Sıçradı beynim kafatasımdan.
İşte bu anda düşmek dalgalara,
Bu anda busbutun kavgam, kapkara hürriyetim, tertemiz sevdiğİm...
Acılarım sancılarım ve ben,
Paramparçayım.

(Ben de davası uğruna mahpus mahpus dolaşan, bütün ömrünü o davaya feda eden, ve her yazdığı ona hizmet eden bir şair olsaydım, belki ılık bir pazar günü bir an icin de olsa sırtımı duvara dayayip rahat bir nefes alabilirdim. ama yattığım yerden ancak bu kadar. ne dersin Nazım?)