Buhran

Buhran

ilâhî !
senin kutsî mucizen,
nerde?
benim günâhım,
neydi ?
aklım az buçuk ererken,
işte:
omzuma yüklediğin.
hani;
bir ömür, kamburum olan...
şu:
boyumdan boynumdan ağır yük.
neydi ?
varlığını bile bilmediğim.
veya;
bilipte bilmek istemediğim...
belki:
küçük bir oyun sandığım.
böyle;
kendimce gülüp eğlendiğim.
sonra:
gece gündüz düşündüğüm.
yalnız;
içimden söküp atamadığım.
bu:
kâbusum olan yük...
neydi ?
cenneti vadeden bir lütuf mu ?
yoksa:
kaderin cilvesi, îlâhî bir buhran mı ?
neydi...