Bulup Bir İmgesel Akıntı

_kendi kayığımı / kendim çekerek
günesin yukarı kalktığı yere
avuçlarım da onmaz yaralar
yüreğimde amboliden firak darlanmalar
ardımda bırakıp çırpıntıları
ve iştahı kabarmış dalgaları
gidiyorum kah keşişleme / kah gündoğusu

_ seni beklemeyi sever oldum / aramadım hiç buralarda
zamanın ötesinde bıraktım sevdaları
aymaz dinginlikler
aysar halleri
dolanıp durdum çıkmaz sokakları
ve kayaç döngüsünde fay kırıkları
vardım vuslatın olduğu yere / korkusuz ruh halleri

_ kör kursunun alacağını bırakıp / kör kuyulara
karlı yollarda yalınayak yürüdüm
firkat bile boyun eğdi kadere
umarsızca sırtımı verdim mi soğuk demire
bırakırım kendi haline yıldırımları
ve aybastı takıntıları
döndürür elbet artık şaşkın yelkovan / çavlan bakışları