Bulut

ovalar diyarında
bir kuğu

yeryüzünün çelimsiz süzülen
kuşlarında
bir bulut

bir resim
çizilir
yaylasında uzak köyün
kaldırımlarıyla
yazın gidişi hüzün
kışın gelişi k/adının
gelişi gibi
salınır kağıtlarıma

dünyada çiğ
öbüründe damla
güneşte adam
bak kalmaz zaman

labirentin sis yüzünde yoksun buz
siyah parmaklarda
sus pus

çatıların gözleri
kente dönük serseri

boşlukta sedir
üstü başı
duman

yanar gece
esrik buhranın bilinmez
düşlerinde

onda durur hayat
katığı taş olur, sokakta kalmaz takat

suyun
eşsiz suretine çizilen ömür bayat

anın
saklısında
bir kibrit kutusu kadar
maneviyat
kalır

yankın
uzaklarda
cansız bir yılgın

yine tebessüm çukuru
umut

battıkça batar unuttuğun bulut...

26.01.12