Bulut Ve Ay

dün gece oturdum cam yanına
yaktım bir cigara
derin derin çekerken sen geldin aklıma
o sıra
gözüm aya takıldı
sende yalnızsın ha dedim
birden bir yumuşak bir bulut
ayı okşarak yaklaştı
sardı sarmaladı ta içine kadar aldı
bir ara kayboldu ay
baktım sen yalnız değilsin dedim aya
bak dostun bulut seninle oldu
seninle yaşadı veya yaşamak için daldı sana
özlemiş çok özlemiş olmalı ki çıkmadı ondan ay
bulutta saklarcasına ayı
sonra
sonra birden ay belirmeye başladı
ayrılma başladı
yine hasrete başladılar
ellerini birbirinden ayıramadılar
taaaa parmaklarının ucuna kadar temas vardı
hüzün başladı
hasret başladı
baktım ay kararmaya yüz tuttu
kaybolmaya doğru sürükleniyor.
ne kadar dirense de fayda yok
bulutundan kopmuştu ardık
buluta mı ne oldu
o da dayanamadı
sıkıldı sıkıldı
ağlamaya başladı
o kadar karardı ki ,
kendine bir daha gelemedi

17 Aralık 2008 1 şiiri var.
Yorumlar