Buluta Asılmış Bir Yel Gibiyim

kiminin sevinci kiminin yası
filizlenen bir dal yaşamın taçı
kalk gidelim desem neylersin hanı
buluta asılmış bir yel gibiyim...

ömür denilen şu zamanın harcı
tanelere bölmüş hayatın kahrı
sevmekte yetmiyor aşkımın şansı
buluta asılmış bir yel gibiyim...

sıkılan her kurşun nişanı yazgı
hedefi kaykılmış kaygının zanı
toplamak çaresiz umudun kaybı
buluta asılmış bir yel gibiyim...

esmekte nafile yelkenler şaşı
tutunmak imkansız ruhum da acı
gözlerim de hüzün özlemin gamı
buluta asılmış bir yel gibiyim...

sorma son arzumu hancıyım hancı
bugün varsam yarın yokluğum sancı
daha ne gerek var bakmaya falı
buluta asılmış bir yel gibiyim...

(Berlin,01.12.2015)

Talat Özgen