Bulutlar Bi Geçse

kısa kısaydı yağmur
içi yarılmış boşluğu değişiyorduk
yorgunluktan uykuya
uykudan daha uzağa
değişiyorduk

geri gelecekmiş gibi avludan uzaklaşan kedi
bilir mi bir ayak mesafesinden bakınca
daldığın o yolun genişliğini

eskimiştir bahçedeki çitler
yakasında merasimler geçitler
baharın eteklerinde kışı unutup
yazı özlerler

dağların yürüdüğünü fısıldar sarı esinti
rüzgarların yapraklara döküldüğünü
bir çiçeğin sevincini fısıldar
bir kuşun duyduğu hafifliği

gidenler teselli eder
tepeyi saran mor dumanları
alevli kırmızı elleri
ve sevinçlerini saklayan evleri

yorulduk ağlamasından göğün
bu bulutlar bi geçse.