Bulutlar Sana mı Ağlıyor Anne
seni düşündükçe yağmur yağıyor
bulutlar sana mı ağlıyor anne
seni andıkça yüreğim sızlıyor
aklım da fikrim de sensin anne
dünya dar geliyor sensiz
yüreğim sana kavuşma arzusuyla yanıp tutuşuyor anne
dilimde senin türkün
söyleyemiyorum dayanamıyorum anne
yokluğun işleniyor nefeslerime ilmek ilmek
sensiz nefes alamıyorum anne
ne kadar zormuş sensizlik
en büyük yalnızlıkmış annesizlik
bilemedim anne
değerini kaybetmeden bilemedim
seninle yaşayıp
seninle de ölemedim anne
dünyadaki en büyük nimetim senmişsin
göremedim anne
varlığın yaşatıyormuş beni bu dünyada
senden sonra yaşamadım anne
bir yanım toprağa girdi seninle birlikte
canıma can katan senmişsin anne
yüzümdeki tebessümlerin adı senmişsin
senden sonra gülemedim anne
tutunamadım sensiz hayata
beni hayata bağlayan da senmişsin anne
tek dalım senmişsin tutunacağım
sensiz tükendim bittim anne
bu dünyadaki cennetimmişsin
pembe düşlerim mavi umutlarımmışsın
sen gideli karalar sardı dünyamı
dallarım kırıldı hayatım karardı anne
yorumlarınız için çok tşk ederim ... yaşımın küçüklüğünden anlayamadım değerini safiye abla annemi kaybedeceğim nerden aklıma gelirdikii çocukluk iştee toz pembe geliyodu hayat...
yürek sesi bir şiir
insanın içini titreten bir tema
Ahhh ne olur annelerin kıymeti daha yaşarken anlaşılsa.
hüzünlü fakat güzel bir şiirdi
Anneye yazılan her şiir kutsaldır benim gözümde .
kutlarım kübram hüzünler uzak olsun yüreğinden 🙂
İnan şiirle birlikte duygularını yaşadım ve yorumsuzum.. Gönlüne sağlık...😅 Kalemin daim olsun..Sevgimle..