Bunalım Düşleri/ başkasının sonu

bana beni ver
çok şey istemem;
'ben' i geri ver.
aldıklarının hesabını
tutamam zaten
kolay değil çektiklerim
yutamam zaten.
üçü beşi hesaplamak boşuna
sen beni bana çok görme yeter.
bir üstüne beş beş eklendi
artık hafızam neyle işlendi!
tüm saçmalıkların
aşksızlıkla cezalandırılışlarım
adını sadakat sevgi koyduklarının
hepsi aklımda,kalbim acıyla yoğrulmuş
unutamam zaten.
güzel görenin güzel düşündüğü yalan!
nice güzellikleri katlettim senin yüzünden.
bir cesaret bir umut biraz sabır derken
gençliğim kayıp gitmedi,
atlayıp düştü.
intihar etti
senin cürmünden umulmayan bir cürretle
her gün
öl demeni izlemekten bitap,
yutuverdi unutmak için bir kaç hap
dokundu hastalıklı bünyesine.
o kadar sarmıştı ki illet
şart olmuştu artık bu zillet
oynatıp kuru kafasının içindeki
fındık kadar aklını
düşünmedi artık bu işin önünü arkasını.
ne vardı ne olmuştu ki hayret(!)
ne derdi varsa gizlide artık gazetelere manşet.
bu son benim olamaz.
adı ''başkası'' olmalı.