Bunca Zaman

Bîvefâ bir yâri, cânan sanmışım ben bunca zaman,
İşvesinden hâz alıp hep, kanmışım ben bunca zaman.
Sînesinden, hep o rahşan âfitaptan nûr alarak
Kâfirin kor leblerinden yanmışım ben bunca zaman...

Bâbilin aşk bahçesinden seçtiğim bir gül diyerek,
Hem güzel, pek nâzenin, hem rûhnevaz bir el diyerek,
Gözledim hep yollarından, bekledim hep 'gel' diyerek,
Özleyip ol mihribânım anmışım ben bunca zaman...

Fâ-i -lâ-tün / fâ-i-lâ-tün / fâ-i-lâ-tün / müf-te-i-lün
-.- - /-.- - /-.- - /-..-



Rahşan..........:parlak
afitap............: güneş - çok güzel, parlak yüzlü
leb................: dudak
ruhnevaz......:ruhu okşayan
Mihriban.......:güler yüzlü, müşfik kadın