Bunun Adı Aşk Olsa Gerek Sevda

biliyormusun sen
sen
hem varsın hem yoksun
gibi
sızlıyan yüreğimde göz
yaşlarımda
damla damla akan zamana
ne çare?
eh be can tanem can tanem
dediğim
mesafelere kattın
beni
bitmeyen çilelerde özlemlere
dem
sönmiyen yangınlarda içimde
köz
daha ne kadar ne kadar?
sormasın kader
cevabı sonsuzluğun koynunda
kayıp
saymıyorum artık saymıyorum
dumanları
onlar senin eserin eserinin
sisleri
can damarımdan vurulmuşluğun
sessizliği
sensizliğine yas tutuyor
matem
varlığının yokluğunun
çarmığında
bir ileri bir geri hiç bitmiyecek
gibi
bunu adı aşk olsa gerek
sevda
gerisi luzumsuzluğun boşuna kürek çekme
misali
ben buna da razıyım
senin şu evrende nefes alman dahi
bana yeterli
yeterli yeterli yeterli hissetmeninde çok
ötesi...

(Berlin,09.01.2014)