Buradayım

Gök kara desenli bulut
İblis ruhu kuşattı
Ekose zamanlar giyinip

Irzına geçti şafağın.

Güneş hepten yitik bugün
Rengi , çingene kadının ağarmış bohçasında saklı

Güneş zaten yok, firardı omuzlarıma
O eylül sabahından bu yana

Kurumuş yaprakla gömüldü
Çınar ölürken bahara
Babamın kahve fincanı yamacına.

O zaman yapıştı dudağıma
Ayaz ezgili ölüm ıslıkları
Hep çağırdım
O üşüdü
Gelmedi... Korkularını titretti

Ben çağırdım
O kara tohumlar serpti üzerime
Nadassız, nefretler biçti her kuzu çığlığında

Kan içirdi
Dilimden gelincik şuruplarını çalıp
Ben ölmedim
Ölüm öldürdü kendini, avuçlarımda

Uçurtmalarım yine salınıyor
Kuyrukları sevişirken yıldızlarla.

Gök kara desenli bulut
İblis ruhu kuşattı
Ekose zamanlar giyinip

Irzına geçti şafağın.

Gün yine bulutlu
Bir Pazar sabahında

Ucuz savaş çığlıkları
Sarsıyor tahta pencereleri

Ölüm, debelenme nafile
Yel değirmenleri göğsünü şişirip savaştığın

Ben
Buradayım
Gel...