Bütün İhtimaller Katlidir Umutlarımın

Yine dudağımda mor bir gülümseme
Sen doluyken bu kadar hangi şehir sensizliğinin yasını tutar şimdi?
Bütün ihtimaller katlidir umutlarımın
Bilirim ki
Aşkım haykırsa da dudaklarımdan
Boş bir lakırtıdır yüreğine değen benden...


Apaydınlık gün örtüsü şimdi
Denize döktüm içimi
Şarkılar söyledim avaz avaz sana dönüp yüzümü
Tüm cevaplar sendin havaya astığım suallerde
Avuçlarıma sinen kokun, közü harladığın yerde

Yar olmadığından beri yalnızlığıma nefesin
Anlamı yok rengârenk ışıltıların
Bir çizgi alnına yapışmış gözlerimin sürmesinde
Ve o mor hayallere kitlenmiş çocuk yanım


Söyle ey sevgili
Kaçıncı uykundasın?
Hangi gece bu kadar yıldızla doluyken karanlığının yasındadır
Gizinin mateminde
Bir kere değse resminden gözlerim gözlerine
Feri parlar erir can bulur bedenim yine


Labirentlerde gezinmekti çeken yazık
Düz yollar varken seni
Oysa patikalarda olsun yürümeye alışkındım ben
Her uçuşan söze anlamlar yükleyip bilmeceler oluşturdun
Bir külah dondurma
Kâğıt helva, az çikolata
Kanmaya hazırdım ben...


Bir kadeh buzlu rakı
Yanında beyaz peynir
Çocukluğumu sıyırıp attın sen...


Şimdi
Üflediğimde semtine yaşattıklarını
Alaycı kıvırıp yine dudağını
Sorma ne olur bana;

??Ne ve ne kadar içtiğini öğrenebilir miyim?''diye.


Sahilde
Telvesinde resmin olan bir fincan sade kahve,
Ve Karşıyaka'dan Göztepe'ye kaldırdım şerefine!