Büyü

sancılı düşlerdeyim geceler boyu
sızım sızım içimde her şey
sayıklıyorum...

-bir kabusluk masallardan uyanıyorum güne...-

seher vakitleri
demli bir çaydan arta kalan acı çöküyor içime
birde nikotin kokulu odamdaki anılar

ne desem
ne etsem boş

-yemyeşil ormanlarda bir tek sarı yaprak benim sanki...-

işte bizim masalımız bu
serkeş kelimelerden ürettiğimiz şiirler gibi

uyak yok
vezin yok
umut yok gibi

dulara kalkan ellerimiz
aminsiz kalıyor
ah yalnızlık...

yalvarırken eteklerine bir dağın
zirvesi duymaz bizi anladım...

-kemirgen bir haşerenin dişlerinde gibiyim...-


oysa;
mutlu yarınlardan söz ederek büyütürdü anam
her ninnisinde büyü derdi
büyü ...

evet hayat bir ' 'büyü' şimdi
etkisinden kurtulamadığım

ve şimdi;

günlerin ahları nasıl birikip günaha döndüyse
tevbeside öyle birikmiş
varlığımız yokluğumuza denk şimdi...