Büyüdünüz Mü İnsanlik?

Küçükken köşebaşlarında
Saklambaç oynayan insanlık..
Büyüdü ve insanlarla oynamaya başladı..
Onurla, gururla, aşkla, sevgiyle...
Herşey oyuncak oldu..
Çiğnediler!
Küçükken oyuncak kazandıkları sakız gibi...
Kimi yaşamını paraya pula döktü
Kimi mal mülk sevdasıyla yandı söndü...
Hatta birbirini bile tanımayan
Gecelik sevişmelere büründü...
Aşktı, sevdaydı, insanlıktı, dürüstlüktü
Ne varsa mazide kaldı...
Şeytanın kendini göstermek zorunda kaldığı
Geçmiş(!) dönemlerde...
Geçti gitti ne varsa.. İnsanlık kendini sattı
İnsanlar kandı; söylenenlere aldandı...
Ne dua hükmü kaldı Tanrı katında
Ne beddua düştü hak eden insana...
Bugün doydular yarın yoktular...
Açtılar! Açlık götürdü onları...
Paraya, mala mülke...
Zevke, sekse, her şeye!
Evet evet... Aç öldüler, açlıktan öldüler...
Çeşme başlarından barlara düştü aşk
Edepten küfre sürüldü insanlık...
İnsan olma onuruna, insanlık namına
Ne kaldıysa şu hayatta:
-Kaldı mı ki acaba?
. . .