Büyüyünce

Kocaman kocaman adamlar!
Kırık kalplere bölünmüş sevdaları,
Ve uçsuz bucaksız çıkmaz sokaklar!

Gökyüzü, ışığı azaltmakta,
Yatanlar çoğalıyor, erkenden!
Göçüyor ama gitmiyor kimse, bizlerden.

Kimimiz sigara yakamıyor, korkudan,
Aynı sebepten bırakamıyor, kimimiz.
Pek azı akılcı geçiniyor, 'biz doğuştan garibiz'.

Bi' elde içki, hem de en afillisinden,
Diğerinde koskocaman sıfır,
Çok da önemli değil aslında.

Biri yastıkla kavgalı, ağlatılmış besbelli.
Sert sert bakıyor bir resme diğeri!
Bir başkasının umrunda mı dünya!

Ana'son var ama asla sonu yok,
Gurbette bir hiçlik var, hepsi de ona tok.
Ne vuslatın ne de kurşunun belli adresi.

Çoktan yer yarılmış kimine göre,
Ama bi o kalmış gibi,
Titrek elleri.

Bir şarkı dilde düğüm olmuş kiminde,
Kiminde kalpsiz bırakılmış beden!
Ne garip! Hem korkuyorlar, hem de güveniyorlar.

Koca koca adamlar, aşağılanmış gökyüzü,
Gafil avlanılmışlar korkularına,
Son yastığa yer arıyorlar, ne garip...

| 12 Ocak 2013, Cumartesi 02:25