Buz Dağları

saç baş darmadağın
gözler uykulu;
pılısını pırtısını toplayıp
yüreğimizi terk eden,
bir kadınının
ihanetine uğramış gibi perişanız...
ölü toprağı serpilmiş gibi üzerimize;
güvercinlerin kanatları kırılmış..!
senaryosu yazılmamış
bir tiyatro var sahnede;
ve nereye baksak
bir kukla var karşımızda sırıtan...
bu bir ironi,
satın alınmış bihaber figüranlarsınız...
başıbozuk düzen,
düzensiz yaşamanın sonucu...
duyuluyor,
ölü şehirlerden sessiz çığlıklar...
artık tek yürek
ve tek yumruk olma zaman'ı.
neden mutsuz ay ve yıldızlar,
bu mehtapta hala karanlıktayız.
bir güneşimiz var içimizi ısıtan;
gölge olamayacak buzdan dağlarınız.