Buz Kesiği

Sen mi oynadın şehirle deli çocuk,
yine terini silip saat kulelerinin üzerine atmışsın havlunu,
Durdurmuşsan zamanı vardır bir anlamı,
yanan ben,
terleyen sen üstelik.







Yedi tepeli soylu kent,
sen ki; yüreğim olmuşsun ve koca bir çınarı
büyütüyorsun koynumda.







Bu gece;
Gökyüzü kepenklerini sancılı indirmiş.
Sen sevgili.... Yoksa devrildi mi kirpiklerin.
Bak simsiyah gece ve soğuk, bu titremeler yabancı,
en son buz grisi bakıyordun yüzüme,
ondan mı bu üşüme?






Yalancı mı şimdi üzeri kırağı tutan karanfiller,
temmuz ortasında bu kadar soğuk olabilir mi uzaktan sevişmeler.
Ay ve yıldızlar bulutların arasına gizlenmiş,
onlar kime küsmüşler?






Hangi vakit arkamı döndüm sevgili?
Yoksa........... Uzun zamandır,
anlamsız hoyrat rüzgarlar esiyordu.
Ardından gelen yağmurları mı mayaladın gözyaşlarınla
bu yüzden mi buz kesiği şehir...