Buz Kristalleri
Yine bir seher vakti hazırlanıyor yeryüzü
İmrendiren intizamıyla güneşe merhaba demek için
Söz vermişti çünkü dün veda ederken
Her zamanki gibi ziyaret etmek için
Ve doğuyor iki dağın arasından
Hapseden karanlığı attı başından
Mey'us bir bekleyişin ardından
Ahenk getirdi doğaya, göz kırptı karşıdan
Biliyorum, yine batacaksın her zamanki gibi
Sonrasında oluşmazsa mehtaptan bir ışık halesi
Zifiri karanlık perdeleyecek gözlerimin ferini
Melankolik bir çehre çökecek sis gibi
Her gün batımı hislerim donar çığlık atarcasına
Ve sonra, siyah bir örtüye sararım eritircesine
Eritmek ne mümkün göz kamaştıran aydınlığın olmadan!
Bir selamın olan ilk ışığın, eritir buz kristallerini
Güneş, hayatta belki de sevdiğim en güzel iki hece
Seninse, muhtaç olduğun, sevdiğin tek kelime gece
Zulmetlerde anlam kazanır senin varlığın
Ki olmasaydı gece, mısralarımda gezinir mi
gece mısralarda gezindikçe, şiir gün ışığına çıkar ve evrene gülümser
o halde bir diğer adım Mecnun'dur duyurulur!
kutladım içtenlikle...