Buz Parcasi Ve Ates

cok souk ,
usudu yuregim
seni belki bir daha sevemeyecegim ,
souk bir kalbe davet edemeyecegim ,.

ayazlandi gcelerimiz gunduzlerimiz ,
gonul evine kimseyi davet edemeyiz biz ,
konugu agirlamak gerek ,
bu sicakliga sicak yurek gerek ,

buz parcasinda merhemet olsada ,
bu buz herkese bakip gulusuyle mutlu bir tablo yaratsada ,
her gece aglayarak uyusada ,

eriyecek son bir masalda ,
kirik tepenin en yuksek ucunda ,
gunahlari cantasinda ,
urkek bir gonca dogucak
buz parcasinin tam ortasinda ,

tebesumu pervane gibi ucuran hayat tozunda ,
buz parcasi teslim olucak yakilan atesin ortasinda,
atesi severek yakilicak alevinde ,
ona fisildadigi her kelimesinde ,
soyleyecek ,
yaniyorum sevgiden yakdigin atesinde ,

sonsuz bu efsanede ,
yeni erimis bu yuregimde ,
sana yer verdim ,
gonlumun en guzel yerinde ,

elimi tut !
kokum kalsin sende !
bir gun beni gormediyinde ,
kokumu duyarsin , ellerinde
ve kalbim atiyor kalbinin sesiyle ,
beni hiss edeceksin aldigin her nefesinde !

yuregim senin kollarinda erisede ,
uzerime attigin her ates parcasinda ,
seninle severek sevissede ,

yuregimi bir daha kimseye vermeyecegim ,
sen erittin ,
bir tek seni sevecegim ,
atesinde alevden yuva kurup ,
seninle yanarak son nefesimi verecegim !