Çağırıyorum Yoksun

Gecenin gözlerine bakıyorum gözlerin diyerek
Yıldızları sönük, sen yoksun
Bu günlere bakıyorum, yarınlara bakıyorum
Hepsinin sırtı dönük
Sen yoksun

Uzaklardasın ellerimden, gözlerimden
Bakışlarım gibi dokunuşlarım yetim
Boyun bükmüş hayaller
Bir tek cılız bir umut kalmış
Çöktüğüm köşede onu beklerim

Nerdesin şimdi, rüyanın hangi evresindesin
Ben var mıyım gülümserken
Elini tutmuş muyum, gözlerine bakmış mıyım
Hiç girmedim ki rüyana biliyorum
Ben gördüm seni hep sen sevilirken

Yoksun
Yokluğunu söküp atamıyorum
Sabaha küstüm, şiire küstüm, mısraya küstüm
Yokluğuna küskünüm anlasana
Sensiz yatamıyorum

Bu bir masal, bir hikâye, bir gerçek
Sen ve ben var, bir de hasretim, anlasana
Bu adam yanıyor yokluğundan, bu adam üzgün
Yalnızlık başucumda yine
Bu adam seni seviyor, bu adam hasta sana

Bak yakamozlarda gözlerin yok
Güller rengini unutmuş dudakların olmadan
Bülbül suskun
Ne olur ya sen gel
Ya çağır beni sabahım sensiz doğmadan