Cahil Sevda..

Dediler ki,
En güzel duygudur sevmek.
Derler..
Ne de kolay söylerler.
Öyle havayı suyu sevmek değil yalnız.
Daha derin mevzu, abartısız.
Aşk derlermiş,
Hani var ya Aşk,hani şu Sevda dedikleri.
İşte Oymuş bambaşka olan.

Dediler ki,
O güzelliği tatmayan yaşamazmış aslında.
Hayata tutunacak sebepmiş.
Yaşama kaynağıymış kimine göre.
Vay be..
Ama şu da varmış,
Bilmek gerekirmiş ölümüne sevmeceyi,
Kendim diye birşey yokmuş,
Hep sevdiğin olmalıymış aklında.
Öyle olunca kolay gelirmiş,
Çözmek gerekmezmiş aşk denen bilmeceyi.
Olmaz demeyin öyle derler.
Derler..
Ne de kolay söylerler.
/
Sütün kaymağını yalarmış meğer,
Kirli suratlı gevezeler.
Bilmezlermiş ak kaşık olmadıklarını
Ha babam daldırırlarmış çamurdan parmaklarını..
/
Ama..
Demezler ki,
Yüreğini kızgın demirler gibi kızdırıp
Sonra suya dokunmakan beter olabileceğini.
Kaskatı kesilince hayat kaynağını yitirebileceklerini.
Sevip, gerekiyorsa acı çekmenin yükünü
Taşımak için Kemalat gerektiğini.
Yoksa acılar içinde ezileceğini.
Demezler ki,
Hayatta daha kıymettar sahnelerin
Öncelik beklediğini...

Bilmezler ki;
Körpe fikirlerin pembe dizi kültürüyle yeşerip,
Gerçek bilgi yerine, onlarla filizlendiğini.
Demezler demezler.
Hiç birşey demezler.
Peşisıra dizleri döverler belki,
Belkide gözyaşı dökerler..

Ardından neler söylerler,
Duyan düşünür..
Destan mı yazarlar, mersiye mi dizerler
Yavrular şevkat nidaları yerine,
Aile parlementosundan veto yerler.
Sonra öteki gibi hepsi bir bir yuvayi terkedeler.
Cahil sevda işte.
Cahil sevda..

Öğretmezler ki,
Cahil sevdaya yelken açanlara öğretmezler,
Yolun zorlu olduğunu.
Ya azgın dalga olup akıbeti aşikar ederler,
Ya da rüzgar olup sırtından iterler.
Cahil sevda işte.
Cahil sevda ...