Cahillerden Kaçış

Akılla ger ve çek; işte yalın gerçek.
Germekle çekmek kolay, bilmek ise zordur.
Bilgi, sancıdır rahminde aklın; ağlayan bir bebek.
Cahile hayat kolay, bilene zordur.

Bilgi ağır yüktür, dağlar küçük, o büyüktür.
Cehalet tüy gibi göklerde, bilgi yerde gömüdür.
Sesler özgür ve gür, kelimeler ölüdür.
Bilgi sev der insana; cahil haykırır, öldür!

Bilgi acıdır, hem soğuk hem sıcak
Izdırap yağmur, tufan ve sağanak
Bildikçe gider korkular, gelir korkuluklar
Parmaklıklar ardından hüzünle bakar bilgi
Cahil şen, şakrak; elinde silgi... kalem katili.

Zalim ile kardeştir cahiller
Denizde damla olsa, ayaklanırdı sahiller
Bakın! Ufukta göründü cahiller ordusu
Kaçın! Onurla nura doğru,
alçaklardan, göklere doğru.