Çala Kaşık Saldırmaktan Yorulmadı Hala

bırak bunları artık
kendi avuntularında boğulup
düş kırıklıklarından beslenme artık...

kumdan resimler ellerimdeki
uçup gidiyor gece karanlığnın
gardiyanı olan rüzgarıma
en küçük tanesi kadar unutuyor insan geçmişini
yeni rüyalara uyanarak
cılız bacakları üzerine dikiliyor
sapa sağlam duran her hücresine
katık ediyor

hain kurşunlar altında
yaşamın kıyı sokaklarında
ıssız kurak kovalamaktan yorulan
kurt gibi
yeniden doğacak olan ay ışığına
susayan aşkların pencerisini
aralarken
unutulmuşluk hissini
arkandan söylenen yalan artıklarına
ziyan olmasın diye
bir kaşık daha alıyorum