Çalıkuşu

Bir deniz
En mavisinde mevsiminin
Gölgesinde binlerce güneş ışığı
Yüzünü solduran sadece karanlık
Gece, yıldızlardan mahrum
Çünkü ay tüm ışığını bir kadına emanet etmiş
Kadın sevdalı, gözleri deniz
Ağlıyor sebepsiz

Bir delikanlı
En soğuk rüzgarında mevsimin
Rüyasında çalıkuşu
Fısıldadığı başka kuş var mı diye
Aklı çıkıyor
Bulutlar yağmurdan azade
Bütün yaşlar o delikanlının gözlerinde

Bir yaprak dökümü
En hazin sonunda yazın
Kararıyor lambalar
Güneşi gözleriz diyemeden insan
Çığlık, yakarış, yok oluş
Elinde saman kağıdı
Kalemi camdan
İşliyor bütün acısını
Derinden, candan

Bir son
En doyulmaz anında aşkın
Topraktan uğultu
Bu kadar yeter çalıkuşu
Yuvana kon..