Çalıştığın Kadarı Verilir

Zengindim;
Evimde iki oda bir mutfak.
Aylık beşyüz bile değildi o günler.
Çok çalışırdım,
Ben diyeyim oniki, sende onaltı saat.
Sabahın yedisinden,
Akşamın dokuzuna kadar dışardaydım.
Ben Yirmili yaşlarda
Asgari bir işte,
Azami çalışan bir gençtim.

Menü hep aynı;
Bir domates, iki biber, bir yumurta: Menemen
Sabah akşam.
Kolaydı, ucuzdu, basitti yaşam.
İnsandım, temizdim
O zaman.
Tek lokmam vardı, tek gelirim.
Karnım doyardı helalinden.
Bu yüzden çok
Çok zengindim.

Bir seccadem
Bir ben bilirim,
Ağlamalarım bir çıkış yolu içindi.
Herkes gibi
Bir aile olmaktı ya
Çok uzak görünürdü.

Etrafta bir lokma için ne yalanlar
Ne düzenbazlıklar varken
Bir lokma için
Bir koca gün alın teri dökerdim.
Helal lokmaydı derdim.

Ne oldu şimdi;
Artık bir köleyim.
Maaşlı bir köle, her adımım sayılı.
Döktüğüm alınterinin, katkat fazlasını alıyorum.
Ama diyorum ki inan;
Eğer şimdi rahatsam,
O gönül zengini olduğum
Günlerde kazandığımdandır.
Şimdi aç açıkta değilsem,
Doğru dürüst çalıştığım zamanın
Meyveleridir derdiğim.

Bil ki ey dostum,
Allah, hiçbir zaman haksızlık etmez;
Her yaptığın iş,
Bir gün dolanır gelir yanına,
Bu tartı yanlış tartmaz.
Her insana çalıştığı kadarı vardır.

(Mart 2010)