Çalkantılar

Körebedir oynadığımız

Zahir ömrün boşluğuna uzanırken kollarımız

Dokunmak, tutmaktır muradımız

 Sıcak bir dost elinden

Gün gelir..

Hayal i simalardan düşer peçeler

Benzemez siluet i kimi zaman

Sukut u hayal olur günler geceler

Karşıdan parıltısını ışık sanırsın

Yanına vardığında olur ateş

Bir kıvılcımı yakar seni taa derinden

O an bir hisar yıkılır içinde

Tozu soluğuna karışır, duman olur başın

Tevazuların kelepçe vurur kolĺarına

Düser omuzlarından..

Buruk tadında sözler birikir dilinde

Düştü düşecek olur sen yutkunurken

Înerçıkar darlanır göğüs kafesin

Firtınaya direnmiş deniz gibi

Dinginleşse de zaman zaman

Duygularına acılar karışır

Düsuncelerine sitem dolar.

Gözlerinde biriken nemin buğusu

Manalı bakıslarında gezer bulut gibi

Ha çiseledi ha çiseleyecek..

Parça parça paramparçasın artık

Kiristal gibi parlasan da

Cam kırıkları gibisin

Bilemezsin ki hangi parca

Hangisiyle neresinden birleşir.

Olurmusun hiç...

Eskisi gibi..