Cam

penceremi acipta baktigimda
karsiki tepede gorunurdu
uzak sanipta yakin olan cam
azim ve inadiyla dayandi
kisin olduren soguna
ve yazin kavuran sicagina
onuruyla gururuyla ayakta dimdik
camla kiyaslamak lazim kendini simdik
o sarki soyleyemez hep dinlerdi
ruzgarla bazen birseyler soylerdi
ne yapragin doktu ne boynun buktu
nice cobanlarki golgesine coktu
kurakti etrafi uzakti biraz kir
vermeyenmi kalmistir ona sir
altinda yasak ask ile sevisenler oldu
bir istanbul takimi icin dovusenler oldu
bakindi saskin saskin arada bir sallandi
yaginca yagmur biraz daha hallandi
yasliydi malum yorgundu ama asla bildirmedi
ne kimseyi incitti bir canliyida oldurmedi
bir tablo gibiydi benim penceremde
gunduzumde seyredip dusunurdum gecemde
duyup ogrense kizim bunu baba deli diyecektir
halbuki insani nasil refahlastirdigini bilmeyecektir
bir sabah gordumki kesmisler bir dalini
bir bilsem kim yapti kirardim kolunu
boyle hatirasi olan bir cam kesilirmi ayiptir
kesilen her seyil insanlik icin bir kayiptir