Çam Kozalakları

Bugün, bugün sana geldim Baba...
Önce sadece hasta ziyaretiydi gelmemin nedeni...
Gene aynı hastane,gene o çıplak adam heykelli.,
Atlattım zannettiğim o yılları yarım saatte onca gürültüde
yeniden yaşadım...
İnme indi o mis kokan çam kozalaklarının altında,
Babasızlığa lanet... Kimsesizliğe lanet...
bir kaç boynu bükük papatyalardan kopardım...
ama unutmuşum nasıl yaptığını,
Her ziyaretimde yaptığın papatya dan tacımı...
Kaç sene önünden geçemedim bile buranın ama içindeyim şimdi
Çam ağacının altında...
Senden uzak ama senin nefesini hissettiğim hastanenin rüzgarında..
Ve birkaç ufak çocuk., anneleri piknik yapıyorlar havasın da
Hasta adama evden haberler vermekte...
Aynı Annem gibi;..
Adam elinde papatyaları büzüştürüyor...
Hemen az ilerimde..
Aynı sen gibi....
Gülümseyen, kucağından inmeyen;
Sarıl bırakma,evimize gidelim diyen,
ufak bir çocuk...
Aynı ben gibi...

Seni Çook Özledim Baba..
Babam..
Öyle ihtiyacım var ki senin
Güvenli kollarına.,
Sen gibi biri olsun istedim hayatım da;
Buldum zannettim ama..
Ben seni tanıyamadım ki Baba.,