Çam Sakızı

susma
avazın çıktığı kadar söyle türkünü
güneşi uyandıralım
çözülsün buzları ihtiyar zamanın
seyretme
zar zor ektiğin tohumun çürümesini
dokun
ki...meyveleri zehire durmasın
badesiz kadeh gibi düşmesin ellerinden gönlüm
saatler
sensizliğe
bensizliğe
bizsizliğe
vurmasın

durma
takati bitene değin dizlerinin koş
yıldızları toplayalım
boynumuza gerdanlık
başımıza taç dizelim
aldırmadan elin yangısına
ve bir silgi
ve bir kalem
silinmez denen alnımızn yazgısına

dur
sus
bırak
güneş uyusun yatağında
yıldızlar dönsün göğün raksında
bakma gel deyişime
gör deyişime
duy deyişime
say ki
bir rüyayı hayra yordum
say ki
hayalleri yokuşa sürdüm

biçare gönlüm ve ben
hayatı memata dürdüm

bir çam sakızım bile yok