Camların Buğusuna Üflenen Ayaz

Geçen zamanlar kalır geriye yaşadıklarından
Ve sen unutma diye hep karşına çıkar
Yaraya basılmış tuz misali
Kilometrelerce yola döşenmiş
Acılar...

Sonra anlarsın soğuyunca ateş
Bulutların da yere ayak basmaya hakkı var
Sonra devam ediyor kısır döngü
Ateş sıcak değildir ama
Göz bebeklerin cayır cayır
Yanar,kanar...

Buğularına ayaz üflerken camların
Bıçak darbesi gibi arkadan vurmasıyla tanışırsın aşkın
Ardından ağlarsın
Ve bakakalırsın
Şaşkın...

Bakışlarına mevsim düşseydi sevginin
Sonbahar olurdu adı
Öyle deli,öyle çılgın
Zamana karşı koyuyor dalgalar
Ateşin gölgesinde ayrılık rüzgarıyla
Can evimde koca bir yangın..

Siyah saçlarının ahenkle savruluşu baştan başa bir sanat
Serzeniş dolu sözcüklerden oluşan bir serenat
Bu benim
Sevdaya son kehanetim
Seninse yüreğime
İlk ihanetin...

Bunca kıyamet,haykırıştan sonra
Acıya söylenecek tek sözüm var
Bana getirdiklerin ve getireceklerinden değil
Götüreceklerinden korkuyorum...