Çamurdan Aşk

iliklerime sevgiyi yazdım silinmez çizgilerle
matemleri ölülere bıraktım yıldızların gölgesinde
aşkı yabana bıraktım evcilleşmesin diye
güneşe hasretim şimdi sensizliğin gölgesinde
insanlara küskün papatyalar var tarlalarda
nargilenin buruk dumanında şarkıları
çiçek olduklarına pişman onlar yoksun yanlarında

sonsuz çırpınaşlarında sabaha doğru kuşları
onlarca günden kalan yağmurlara düşman
ve hasretler seninle doğacak güneşe
eline sürdüğün sümbül kokulu geçmişe
razıyım gel sen yeter
eski şarkıların dilimde
izlerini saklıyorum kuytu köşelerde
güneş sana doğsun aydınlık ikimize
nefret benden olsun istemesende

hırsızlara inat yaptım sana çamurdan heykeli
güneş kaybolup yağmur yağdığında eriyeceksin belli...