Can

seni geceye emanet ettim,
geceyi sana..
şimdi yalnız bırak beni sabahın ışığında,
hayır, yanlış anladın bu sefer umut büyütmüyorum yarına,
susmak geLiyor içimden avaz avaz !!
neyin suskunluğu bu ;sorma,
en azından şimdi sırası değil,
güneşin gülümseten sıcaklığı hissediliyor yalnızlığın soğuğunda,
gözlerim mavilikle buluşmanın sevincinde,
ama arayışta tenim,
uzanıyor kollarım ;
dua eder gibi açılıor avuçlarım,
sen,sen geldin yine diğer yarım..
yanlış anladın istemiyorum artık mutLu etmeni,
ne de yüzümde duracak ellerini,
artık vazgeçtim bende gülüşlerden,
gözlerime bakarak yalan söyledin,
her defasında bekle,seviyorum dedin !!
ne geleni vardı ne gideni gönlümün...
yordu beni zamanı olmayan gelişini bekleyen yüreğim..
yalan değildi varlığın,
tıpkı artık yok olan yokluğun gibi..
bir sancı sağ yanımda,
bıçak kesiği gibi,
gittikçe kesiyor,iniyor derine yaram,
şimdi sıra sana geliyor,
yalnızsın gecenin kollarında,
sarıyor seni gece sarmalıyor,
sıcaklık hissediyorsun,başını yaslıyorsun gecenin göğsüne,
dikenler büyümekte gecikmez,
batıyor,kanatıyor değil mi?
Sıcak sandığın kollar nasıl da kırar kaburgalarını,
Önce kemiklerin kırılır elbet,
Sonra derine ulaşır ciğerlerine iner ağrıların,
Tek bir şeyin kalır;kalbin !!
Onunda tutunacağı kalmaz düşer ayaklarının dibine..
Hayır yanıltmasın seni parçalananlar,
Bende ki ateş yakmıyor seni,
Bensizlik oturuyor benliğine,
boşluğa dokunuşun acıtıyor artık seni de,
kısacası Sende benim gibi özlüyorsun can saydığım..