Can

İsyan edip
Köşene çekilir
El, ayak çekersin her şeyden
Bir yalnızlık tutar elinden
Silkelenirsin ne düşer yakandan
Ne de bir adım öteye gider
Çünkü yalnızlık iyi ve dürüst insanların kaderidir





Söyle can kaç çeşit ölüm var?
Hep böyle susacak mıyız içimizi kevgire çevirip
Günden güne acılar tepemize yürüyor
Kirpiklerimize kıran girdi, saçlarımız dövünüyor
Söyle sahi kaç çeşit ölüm var
Siper ederken yüreği





Eflatun bulutlar terk etti bizi
Mevsimler cıvıdı
İnsanlar huy değişti
Dost bildiklerin sırtlan
Can dediğin canan, kocaman bir yalan
Sol yanımızda sessizce büyüyen bir uçurum
Tutunsan olmuyor
Düşsen olmuyor
Her şey bu kadar yalanken
Hayatın doğru yönde akışı olur mu can