Can Acısı

Kalemi elime aldığımda aşk acısı ile yazıyordum
Bu defa can acısından yazıyorum.

Karşında bir can, nefes alıp veriyor
Kanından
Canından bir parça
Ama umut yok diyorlar. Ölecek!
Nasıl anlatabilirim beklediğimi bugün mü, yarın mı?
Elim kolum bağlı
Allah'tan umut kesilmez ya kesmiyorum/kesmiyoruz

Kimi zaman öylece bakarsın işte
Çabalarsın
Çırpınırsın
Elinden bir şey gelmez ağlamaktan başka
Çünkü çaresizsindir

Sen yine hayatına devam edersin
Gülersin
Ağlarsın
Koşmaya devam edersin bir telaş içinde

Kimilerinin yüreği yanar
Kimilerinin ise canı
Canından can gider de
Sen kalırsın
Gitmezsin bir yere gidemezsin
Mahkûmsundur bu hayatta çile çekmeye

İçin sızlar
Kabuk tutmuş yaraların tekrardan kanar
Sararsın kanamasın diye, ama nafile

Bu hayattaysan eğer ve nefes alıyorsan
Çekmeye
Çektirmeye
Ağlamaya ve her şeye rağmen gülmeye mecbursundur

Aslında her şeyin bir zamanı vardır ve bir hayrı
İsyan etmezsen en güzeli sabrının sonunda senin mükafatındır
Unutma ey! Nefis
Çaresizliğe kapılıp isyan etme
İsyan bayrağını astın mı
Asıl senin idamın demektir
Unutma ki kaderde ne varsa bizler onu yaşarız
Ağlasak da nafile
Haykırsak da
Dua ile...!




(Kalpte düşünülen (Adem Coşkun) adına abiciğimm seni çok seviyorum..)